Ağ üzerinde yönlendirme konusu ağın temel konularındandır. Ağdaki bir paketin bir segmentten farklı bir segmente aktarılmasına, yani buradaki yönlendirme işlemine routing (yönlendirme) denir. Routing için çeşitli bilgiler olması gerekir. Sırayla söylemek gerekirse:
- Hedef paket adresi
- Rota keşfedilmesi
- En iyi rotanın seçimi
- Routing bilgilerinin router’lar arasında devamlılık sağlaması.
Belirtmiş olduğum bu 4 bilgiler aslında çeşitli protokollerin yaptıkları işlerdir. Bilgilerden bir kısmı yönlendirilen protokol (routed protocol), diğeri ise yönlendiren protokol (routing protocol) olarak belirtilir. Bu protokoller yardımıyla yönlendirme işlemi yapılır. Yönlendirilen protokoller mantıksal adresleme yapan üç katman protokollerdir. Örnek olarak IP veya IPX verilebilir. İsminden de anlaşılacağı gibi, paketin hedef ve kaynak adresleri bu protokoller sayesinde öğrenilir. Yönlendiren protokoller ise yönlendirilen protokolleri kendisine özgü algoritmalar kullanarak yönlendirme işlemi yapar. Dinamiktirler.
Yönlendirme iki türlüdür. Birincisi sabit diğeri ise dinamiktir. Bunlara ve yapılandırılmalarına sonradan değineceğim.
Yönlendirme Temeli: Yol Belirleme
Yönlendiriciler kaynak ve hedef arasında en uygun yolu seçer (rota) ve veri iletimi sağlar. Her yönlendirici en kısa yol tercih eder. Yani basit olan, maliyeti az olan, bağlantısı hızlı ve güvenilir olan ağları seçer.
Rotalar belirli ölçülere göre belirlenir. Bu ölçüleri ise algoritmalar belirler ki bunlara yönlendirme algoritmaları denir. Yönlendirme algoritmalarının çeşitli görevleri vardır. Bunları şöyle sıralamak gerekirse:
- En kısa ve doğru olan yolu bulmalı.
- Verimli çalışmalı.
- Güvenli olmalıdır.
- Beklenmeyen durumlarda doğru kararlar verebilmelidir.
- Zamandan tasarruf yapmalı, işleri en kısa zamanda yapmalı.
- Sağlam ve esnek olmalıdır.
Yönlendirme algoritmaları iki gruba ayrılır. Bunlar:
1. Sabit yönlendirme algoritmaları
2. Dinamik yönlendirme algoritmaları
Bu iki algoritma da kendi aralarında ayrılmaktadır. Şöyle ki
Sabit yönlendirme algoritmaları:
1. En kısa yol algoritması
1-1. Dijkstra algoritması
1-2 . Bellman-Ford algoritması
2. Taşıma (su baskını) algoritması
3. Rastgele yönlendirme algoritması
4. Akış durumu yönlendirme algoritması
Dinamik yönlendirme algoritmaları da şöyledir:
1. Uzaklık vektörü algoritması
2. Bağlantı durumu algoritması
Bütün bu algoritmalara daha sonra detaylı olarak değineceğiz. Şu anlık yönlendirme temellerine değinmiş olduk. Detay konusuna yakın zaman sonra gireceğiz.
Dinamik Yönlendirme
Dinamik yönlendirme, router’ların yönlendirme bilgilerini dinamik olarak yönetmesi denebilir. Dinamik yönlendirmenin protokolleri vardır. Bunlar buradaki dinamiklik akışını sağlar. Kurallar bütününde çalışırlar.
Bir WAN’da paketlerin önemi çok büyük olduğu için yönlendirme iki çeşit ve bunların protokolleri vardır. Hepsi bu önemden doğmuştur. Birer çözüm gibidirler. Eğer ağınız küçükse sabit yönlendirme yapın, işiniz kolaydır demiştik. Gel gelelim ağınız büyükse nasıl bir çözüm üreteceksiniz? Yanlış yönlendirme yapabilirsiniz. En basitinden ağ yönetimi zorlaşacaktır. Sizin elle yaptığınız işleri büyük ağlarda yaparsanız büyük bir zaman harcarsınız. Sizin yerinize ağ topolojisini dinamik tutacak bir çözüm gerekir. İşte dinamik yönlendirme protokolleri buradan gelişmiştir.
Bu protokollerin amaçlarını şöyle sıralayabiliriz:
• Ağı dinamik hale getirip süreklilik sağlamak
• Ağda bulunan yönlendirme bilgilerini diğer ağ elemanlarıyla paylaşmasını sağlamak
• Yükü hafifletmek için dağılım yapmak
• Hataları en aza indirmek
Dinamik yönlendirme protokolleri ikiye ayrılır. Bunlar:
1. IGRP (Interior Gateway Routing Protocols)
2. EGRP (Exterior Gateway Routing Protocols)
IGRP, iç ağ geçidi; EGRP, dış ağ geçididir.
Bu iki protokole ayrı ayrı detaylı değineceğinden dinamik yönlendirme konusunu uzatmayacağım. Giriş makalesi için yeterli olduğunu sanıyorum.
Yorum bırakın